Make it happen
Door: Kangaren
Blijf op de hoogte en volg Karen
19 Maart 2015 | Australië, Coorparoo
Make it happen is zeker ons motto, als ik terugblik op onze tijd hier.
Peter kwam in 2010 een vriend bezoeken die rondtrok doorheen Australie. De vriend woont ondertussen terug in Engeland, maar Peter is nog niet terug naar Europa gegaan sinds.
Ik moet toegeven dat al vanaf mijn eerste bezoekje aan het land van OZ - ondertussen al 6 jaar geleden - Australie een snaar bij me raakte. Het is moeilijk uit te leggen wat precies. Vermoedelijk is het een combinatie van het klimaat, de uitgestrekte natuur, de verre afstanden, de attitude dat er naast werken nog een gezapig leventje geleid moet worden, het respect dat mensen tonen en heb ik de warme temperaturen al vermeld?!?
Niet lang nadat ik Peter leerde kennen, ben ik in Tullamore gaan werken, om een tweede Working Holiday visa te kunnen krijgen en zo bij Peter te blijven. Klein detail was de leeftijdsgrens en blijkbaar was ik té oud om hiervoor in aanmerking te komen!!! Dat merkte ik pas tijdens mijn eerste bezoek in Europa. Noodeloos te zeggen dat het erg stresserend was te beseffen dat ik het land niet binnenkon en dus niet bij Peter kon zijn. Ik besloot dan om te studeren en zo een studentenvisum aan te vragen. Dat kon wel! (Uiteraard, zolang je maar centen betaalt aan de overheid) Sinds eind November 2013 was ik in het studentenstatuut, waardoor ik in (en uit) het land kon, met de voorwaarden dat ik moest studeren en max 20hrs per week kon werken. Het was een 'commitment', maar eentje dat ik ervoor over had.
Na mijn laatste bezoek aan Belgie, zoals sommigen wisten, hebben Peter en ik stappen ondernomen om een permanente verblijfsvergunning voor Australie te krijgen. Lees, veel geld betalen, aantonen dat Peter's werk akkoord is met deze beslissing, aantonen dat Peter nog steeds werkt bij hen, dat wij in een relatie zijn, kunnen aantonen dat ik een beetje Engels kan praten, kunnen aantonen dat wij beiden een geboorte-afschrift hebben en dus zijn wie we zeggen te zijn, kunnen aantonen dat wij geen crimineel verleden hebben en uiteraard een medisch onderzoek (zodat het land niet aansprakelijk kan worden gesteld voor reeds aanwezige aandoeningen, as if...). Het was een intens process, maar de bureaucratie, m'n uitstekende IELTS score, verklaringen van vrienden, de vele kaartjes die jullie stuurden hebben sinds gisteren opgebracht: wij hebben nu een (electronische) permanente verblijfsvergunning!!!!!
Het voelt nog steeds als een droom, maar wij zijn beiden "over the moon"
Peter kwam in 2010 een vriend bezoeken die rondtrok doorheen Australie. De vriend woont ondertussen terug in Engeland, maar Peter is nog niet terug naar Europa gegaan sinds.
Ik moet toegeven dat al vanaf mijn eerste bezoekje aan het land van OZ - ondertussen al 6 jaar geleden - Australie een snaar bij me raakte. Het is moeilijk uit te leggen wat precies. Vermoedelijk is het een combinatie van het klimaat, de uitgestrekte natuur, de verre afstanden, de attitude dat er naast werken nog een gezapig leventje geleid moet worden, het respect dat mensen tonen en heb ik de warme temperaturen al vermeld?!?
Niet lang nadat ik Peter leerde kennen, ben ik in Tullamore gaan werken, om een tweede Working Holiday visa te kunnen krijgen en zo bij Peter te blijven. Klein detail was de leeftijdsgrens en blijkbaar was ik té oud om hiervoor in aanmerking te komen!!! Dat merkte ik pas tijdens mijn eerste bezoek in Europa. Noodeloos te zeggen dat het erg stresserend was te beseffen dat ik het land niet binnenkon en dus niet bij Peter kon zijn. Ik besloot dan om te studeren en zo een studentenvisum aan te vragen. Dat kon wel! (Uiteraard, zolang je maar centen betaalt aan de overheid) Sinds eind November 2013 was ik in het studentenstatuut, waardoor ik in (en uit) het land kon, met de voorwaarden dat ik moest studeren en max 20hrs per week kon werken. Het was een 'commitment', maar eentje dat ik ervoor over had.
Na mijn laatste bezoek aan Belgie, zoals sommigen wisten, hebben Peter en ik stappen ondernomen om een permanente verblijfsvergunning voor Australie te krijgen. Lees, veel geld betalen, aantonen dat Peter's werk akkoord is met deze beslissing, aantonen dat Peter nog steeds werkt bij hen, dat wij in een relatie zijn, kunnen aantonen dat ik een beetje Engels kan praten, kunnen aantonen dat wij beiden een geboorte-afschrift hebben en dus zijn wie we zeggen te zijn, kunnen aantonen dat wij geen crimineel verleden hebben en uiteraard een medisch onderzoek (zodat het land niet aansprakelijk kan worden gesteld voor reeds aanwezige aandoeningen, as if...). Het was een intens process, maar de bureaucratie, m'n uitstekende IELTS score, verklaringen van vrienden, de vele kaartjes die jullie stuurden hebben sinds gisteren opgebracht: wij hebben nu een (electronische) permanente verblijfsvergunning!!!!!
Het voelt nog steeds als een droom, maar wij zijn beiden "over the moon"
-
19 Maart 2015 - 02:45
Inge Dillen:
Hey Karen,
Schitterend om te horen!
Dreams can come true!
Groetjes,
Michiel, Inge, Stan & Elise
-
19 Maart 2015 - 07:47
Peggy Mermans:
Ik ben blij voor jullie dat het uiteindelijk toch gelukt is. Hopelijk komt er ooit een tijd dat we jou eens kunnen komen bezoeken, lijkt me echt een fantastich land. Vele groetjes en geluk samen!! Dikke knuffels vanuit België-land XXX
Kurt en Peggy xxx -
19 Maart 2015 - 09:02
Bieke:
Proficiat Karen!!!! Een droom komt uit!
Nu moet ik toch ooit eens op bezoek komen! We hebben nog tijd en dan kan ik sparen:) -
19 Maart 2015 - 09:35
Geertrui:
ongeloofelijk blij :-)
super super super
Nu mag je terug full time gaan werken niet? :-) -
19 Maart 2015 - 10:46
N. Luc & T. Katelijne:
Schitterend. Proficiat.
Veel geluk verder, daar in down under. -
19 Maart 2015 - 15:52
Moeke:
ongeloof, opluchting, blijdschap, geluk... en dat het geluk mag blijven duren.
Wij komen alvast zelf meeklinken op jullie P.R.! X X X -
19 Maart 2015 - 17:23
Evi:
Super Karen!!
-
19 Maart 2015 - 18:01
Gitte:
Na veel geduld en veel moeite, eindelijk toch gelukt!!!
Proficiat En goe vieren!!
-xxx- Luk, Gitte en Freya -
19 Maart 2015 - 21:28
Koen Vander Meulen:
Proficiat.
Dat was spannend hé, maar het is jullie toch maar gelukt.
Kon ook niet anders: lang geleden heb je de "schuimpjes test" gedaan, en je kon langer van je chocolade blijven blijven dan eender wie. Blijkt nu dat het een heel betrouwbare test is. -
23 Maart 2015 - 12:28
Linda Van Den Broeck:
Dag Karen
Proficiat met je permanente verblijfsvergunning! Dit is toch iets belangrijk hé.
Ik vind het altijd heel leuk om je verhalen te lezen en het doet me plezier dat alles goed gaat!
Groetjes,
Linda , mama van Bianca en buurvrouw van Lutgart
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
