Het frustrerende lot van de 'glimlachende' airhost
Door: kangaren
Blijf op de hoogte en volg Karen
05 Augustus 2010 | Australië, Adelaide
Het zou niets voor mij zijn. Je moet een engelengeduld hebben en constant toneel spelen. Nee, het zou niets voor mij zijn. De passagiers die willen verwisselen van stoel om samen te kunnen zittenm dat begrijp ik nog. Het is tenslotte fijn om samen (zeker als gezin) te kunnen reizen. Maar als ze dan stoelen toegewezen krijgen, toch niet plaatsnemen en nog een half uur staan draaien... De airhosts hebben speciale voelsprietenm vanaf het moment dat een collega te lang bij een passagier staat, komen ze checken of er een probleem is.
De passagiers die (naar mijn gevoel tegen beter weten in) zichzelf belachelijk maken door hun bagage op de vloer bij de exit-door te houden. En dan nog durven klagen dat ze daar zitten en liever willen wisselen. Oh nee, echt niets voor mij.
Ze zouden beter volgens de leuze van ons moeke leven: "vanaf het moment dat je de deur achter je dicht doet, ben je onderweg en begint je reis". Ik heb het gevoel wel zo te zijn vertrokken! Bij de check-in Bart Van Loon tegen het lijf gelopen, die een gratis upgrade naar business-class kreeg (en dit uitgebreid kwam rapporteren). Dus na het onvermijdelijke afscheid had ik tijdens de eerste vlucht iemand "who came and check on me", heel fijn! In Abu Dhabi trakteerde hij me - als een echte gentleman - op ontbijt, probeerde me mee binnen te loodsen in de business-lounge en hield me gezelschap tijdens het wachten. We raakten aan de praat met Elke die naar Khatmandu ging, alsook de Nepalees die plots Nederlands/ Antwerps bleek te spreken. Waw, net weg uit Belgie en toch omringd door mensen. Op m'n tweede vlucht praatte ik met een Zweeds meisje die psychologie studeerde aan de universiteit van Sydney. En op m'n laatste "domestic" vlucht hoorde ik van een Brit, die eigenlijk in Nieuw-Zeeland woonde, dat er in Adelaide een groot congress voor hartspecialisten zou plaatsvinden.
Lee zou me alleen komen halen, maar ook John was even "ontsnapt" op het werk. Superfijn om ze allebei terug in mijn armen te hebben. Waw, het blijft me verbazen wat een prachtmensen ze zijn!! Net zoals jullie eigenlijk, want ik heb gisteren mijn "boekje" in een ruk uitgelzen en erg veel gehuild. Gehuild, niet omdat ik terug naar Belgie zil, nee, gehuild omdat ik nogmaals besef hoe mooi jullie zijn. Volgens John en Lee is het karma "what goes around, comes around". Ik ben er nog niet van overtuigd, ik vind dat ik gewoon "lucky", bevoorrecht ben dat ik me door jullie kan omringen! Dus, dank jullie wel. Ik weet niet of dat al voldoende heb benadrukt, misschien moet ik dat meer doen.
Het is hier winter in Adelaide en toch frisser dan ik verwachtte, dus ik ga mij nog wat kledij kopen en desnoods erna opzenden ...
Moeke en vakem John en Lee vangen mij hier fantastisch op. Het voelt niet vreemd aan, it feels like coming home. Lee hoopte dat ik Belgische recepten zou hebben meegebracht, dus wat was ze blij met het Belgische kookboek. Vanavond maak ik zelfs een Belgisch diner: stoofvlees met frieten (ze hebben een friteuze) en chocolademousse als dessert. John heeft al laten vallen dat hij onze bekende wielrenner (wiens naam ik niet ga vermelden, stel dat hij dit toch probeert te lezen) kent en erg bewondert, dus volgens mij zal mijn verjaardagscado zeker in de smaak vallen.
Tante Moniaue, die brochures ben ik nu reeds aan het verzamelen!
En nu lunchen met Lee.
dikke kus, Karen
De passagiers die (naar mijn gevoel tegen beter weten in) zichzelf belachelijk maken door hun bagage op de vloer bij de exit-door te houden. En dan nog durven klagen dat ze daar zitten en liever willen wisselen. Oh nee, echt niets voor mij.
Ze zouden beter volgens de leuze van ons moeke leven: "vanaf het moment dat je de deur achter je dicht doet, ben je onderweg en begint je reis". Ik heb het gevoel wel zo te zijn vertrokken! Bij de check-in Bart Van Loon tegen het lijf gelopen, die een gratis upgrade naar business-class kreeg (en dit uitgebreid kwam rapporteren). Dus na het onvermijdelijke afscheid had ik tijdens de eerste vlucht iemand "who came and check on me", heel fijn! In Abu Dhabi trakteerde hij me - als een echte gentleman - op ontbijt, probeerde me mee binnen te loodsen in de business-lounge en hield me gezelschap tijdens het wachten. We raakten aan de praat met Elke die naar Khatmandu ging, alsook de Nepalees die plots Nederlands/ Antwerps bleek te spreken. Waw, net weg uit Belgie en toch omringd door mensen. Op m'n tweede vlucht praatte ik met een Zweeds meisje die psychologie studeerde aan de universiteit van Sydney. En op m'n laatste "domestic" vlucht hoorde ik van een Brit, die eigenlijk in Nieuw-Zeeland woonde, dat er in Adelaide een groot congress voor hartspecialisten zou plaatsvinden.
Lee zou me alleen komen halen, maar ook John was even "ontsnapt" op het werk. Superfijn om ze allebei terug in mijn armen te hebben. Waw, het blijft me verbazen wat een prachtmensen ze zijn!! Net zoals jullie eigenlijk, want ik heb gisteren mijn "boekje" in een ruk uitgelzen en erg veel gehuild. Gehuild, niet omdat ik terug naar Belgie zil, nee, gehuild omdat ik nogmaals besef hoe mooi jullie zijn. Volgens John en Lee is het karma "what goes around, comes around". Ik ben er nog niet van overtuigd, ik vind dat ik gewoon "lucky", bevoorrecht ben dat ik me door jullie kan omringen! Dus, dank jullie wel. Ik weet niet of dat al voldoende heb benadrukt, misschien moet ik dat meer doen.
Het is hier winter in Adelaide en toch frisser dan ik verwachtte, dus ik ga mij nog wat kledij kopen en desnoods erna opzenden ...
Moeke en vakem John en Lee vangen mij hier fantastisch op. Het voelt niet vreemd aan, it feels like coming home. Lee hoopte dat ik Belgische recepten zou hebben meegebracht, dus wat was ze blij met het Belgische kookboek. Vanavond maak ik zelfs een Belgisch diner: stoofvlees met frieten (ze hebben een friteuze) en chocolademousse als dessert. John heeft al laten vallen dat hij onze bekende wielrenner (wiens naam ik niet ga vermelden, stel dat hij dit toch probeert te lezen) kent en erg bewondert, dus volgens mij zal mijn verjaardagscado zeker in de smaak vallen.
Tante Moniaue, die brochures ben ik nu reeds aan het verzamelen!
En nu lunchen met Lee.
dikke kus, Karen
-
05 Augustus 2010 - 06:10
Sarah:
Wow Karen, ik vind het erg fijn zo'n leuke verhalen van je te horen. Was de laatste dagen aan het wachten op een berichtje van jou uit het verrre Australië en ben dan ook erg blij deze mooi blog te kunnen lezen! Geniet er van hé meid!
xxxx -
05 Augustus 2010 - 06:21
Maria:
Hoi,
Karen, geniet van Uw thuiskomst in Australia, maar kom toch terug dan ben je hier in het koude natte België
Groetjes
maria -
05 Augustus 2010 - 06:40
Rebecca:
Hey,
Wat een toffe start!!! Geniet van je leerrijke uitstap.
Dikke knuffels
Florian, Jérémy, Stefan en Rebecca -
05 Augustus 2010 - 06:46
Van Den Zegel Nele:
Hey Karen,
Wat fijn om te lezen dat je goed bent vertrokken en al wat mensen bent tegengekomen. Je verhaal is hartverwarmend om te lezen!!! Meid, geniet ervan, met volle teugen. Ik kijk uit naar je volgende reisverhaal. x, Nele. -
05 Augustus 2010 - 07:52
Mandy:
Wat fijn om te lezen dat je al helemaal op je gemak en zeker niet alleen bent!!
Geniet ervan meid! Ik geniet stiekem vanop afstand een beetje mee :-)
Dikke knuffel! -
05 Augustus 2010 - 08:43
Geertrui:
:-)
dikke dikke knuffel. Klinkt als een fantastische ontvangst & erg aangename trip naar daar.
Dat de rest van de reis even leuk mag wezen. -
05 Augustus 2010 - 09:35
Sexy Sarah:
En dat knap ventje achter ons in de rij??? Waar was die, hihihi!!!
-
05 Augustus 2010 - 09:44
Veerle:
Hey Karen,
amai, 't gaat je daar precies heel goed. Enneuh... wij zijn ook superblij met jou in ons leven. Hier in België of aan de andere kant van de wereld.
Knuf x -
07 Augustus 2010 - 09:55
Inneke:
Hey lieve Karen,
Met heel veel plezier las ik je reisverslag en lachend vertelde ik over je empathie bij de hosts aan een vriend die ook host is.Ik lag al strijk bij zijn verhalen!Heel herkenbaar!Gelukkig hebben ze soms ook voordelen hoor;-).Dat klinkt er al zo boeiend en tof!Boordevol warmte!Ik hoop dat ze daar heerlijk gesmuld hebben van onze Belgische trots!Amuseer je maar heel goed daar en weet dat er hier aan jou denken!En zeker ook morgen gaan we je missen maar zo ben je er dus ook een beetje bij!En een heerlijk ontbijt in Kangoeroeland is volgens mij super!Dikke XXX Spinneke -
09 Augustus 2010 - 00:58
Myself:
wat fijn om jullie reacties te lezen, hm nee, dat knap ventje heb ik niet meer teruggezien - hij heeft PECH ;-)
ik probeer mijn trip naar Tazzie te regelen.
ben terug mobiel bereikbaar op 0061 451 837 739. dikke kus allemaal! -
09 Augustus 2010 - 08:36
Drowning Bieke:
Hallo Karen, Fijn om te lezen dat je reis al een goede start kreeg. Merci voor de foto!!! Ik heb al gebeld om ze te laten ophangen in onze bureau. Je ziet er fantastisch uit met je korte koppie. Dikke kus
Drowning Bieke -
11 Augustus 2010 - 17:25
Leen:
Hé Karen,
Fijn om je verhalen te kunnen volgen. Ik krijg er helemaal kippevel van! Heb al vaak aan jou gedacht. Zo van, waar zou ze nu zijn, en welke avonturen beleeft ze ginder...Geniet ervan, hé! Ik volg u!
Dikke knuffel
Leen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
