up-date over Sri Lanka

Ik ben eigenlijk aan het "trishen", want ik ben niet meer in Sri Lanka, maar ik wil toch nog een aantal zaken vertellen over dit prachtige eiland. Wij hebben een hele rondreis gemaakt door Sri Lanka, enkel het uiterste Noorden hebben we niet bezocht omwille van eventuele politieke moeilijkheden (cfr Tamil-tijgers).
Onze eerste bezochte stad was Kandy. Kandy ligt ongeveer in het midden, in het hoger gelegen gebied van het eiland. Deze stad staat bekend om zijn Temple of Tooth. Het meest kostbare bezit van Sri Lanka wordt daar "tentoon gesteld" of je mag er toch de volle drie seconden naar kijken... Eigenlijk kijk je naar een gouden stulp waaronder een tand van Boeddha zou zitten. Maar de rijen mensen zijn wel indrukwekkend. Boeddhisme is echt een levende religie (in tegenstelling tot onze eigen kerken die leeglopen). Maar ja, Boeddha krijgt dan ook lichtreclame in de bus en aan de tempels, iets wat ik bij Jezus toch nog niet gezien heb…
De tweede belangrijkste attractie van Kandy zijn de Botanical gardens. Gewoon gezellig om in een groot park rond te lopen, overal de Singali-koppeltjes verstopt achter bamboe/ palmbomen te zien, bomen vol met vliegende honden, aapjes die om eten komen bedelen, een onstabiele brug over een rivier op te wandelen, de salami- en kanonbalbomen bewonderen ….
We rijden verder naar Dambulla, gelegen in de “Culturele driehoek”. Vele plaatsen in dit gebied tussen de drie koningssteden Kandy – Anuradhapura – Kandy zijn erkend door Unesco werelderfgoed. Dambulla is een klein stadje dat een stop verdient omwille van zijn rotstempels! Je hebt eigenlijk een grote overhangende rots waarin allerlei boeddha-beelden liggen, staan, zitten alsook andere belangrijke figuren, telkens (of toch velen) gekerfd in de rots … prachtig!!! De rough guide gaf ons als tip de grotten in omgekeerde volgorde te bezoeken -> absoluut de juiste volgorde!!! En van onze lieve gastvrouw en haar broer kregen we als tip de rotstempels in de late namiddag te doen – en inderdaad, dat helpt. Waarom? Je moet je schoenen uitdoen wil je een Boeddhistische tempel bezoeken en op de hete stenen lopen hebben we nog niet onder de knie ☺.
De volgende ochtend staan we vroeg op om de Lionrock in Sigiriya te beklimmen. Hier had koning Kasyapa in de 5e eeuw zijn “hemelburcht” gebouwd, met een prachtig uitzicht. We zijn blij dat we tegen 8AM kunnen beginnen aan de klim – de temperaturen stijgen hier enorm – net als de rots (de uiteindelijke rots is 200 meter hoog), via 1860 treden en wenteltrappen (jaja, mijn “trappen-hoogte-vrees” is wederom zwaar op de proef gesteld). Maar zoals ik al aangaf doet het uitzicht je alle moeite vergeten! Ongelooflijk om daarboven te staan en zo ver te kunnen zien. We kunnen zelfs het enorme, goudkleurige Boeddhabeeld van Dambulla (20 km verderop) zien ☺. Op de rots van Sigiriya zijn er ook enkele fresco’s aangebracht. Enkel afbeeldingen van vrouwen, maar het is niet duidelijk of het Boeddhistische godinnen zijn, dan wel concubines. Welke functie ze ook hebben, het levert mooie plaatjes. Tegen 11AM zijn we oververhit en begeven we ons in de bus terug naar Dambulla, waar we onszelf in de namiddag trakteren op een zwempartij … een nabij gelegen hotel heeft een zwembad waar ook niet-gasten welkom zijn. ZALIG!!! (met de een verse fruit-cocktail aan de rand van het zwembad…)
De volgende dag reizen we verder naar Anuradhapura, de stad van waaruit de Singalese koningen gedurende 1300 jaar lang regeerden. Anuradhapura lijkt wat chaotisch opgesteld. Eigenlijk is dit een ruïnestad, doorspekt met de gewone bebouwing en bevolking. Er is niet – zoals in Sigiriya of Dambulla – een afgesloten gebied waar alle ruïnes staan. Alles staat wat door elkaar. Dit is een dag van de Dagoba’s, de ene al groter, mooier dan de andere. En uiteraard kan de bodhi-tree niet ontbreken. Dit is de boom waaronder Boeddha de verlichting bereikte. Een loot werd meegenomen naar Sri Lanka door een prinses en aangezien er vele stekken zijn, wordt de Bodhi-tree overal vereerd.
De indrukwekkende twin-ponds (Kuttam Pokuna) is een meer dan 1200 jaar oud badencomplex met twee identieke, uitstekend bewaarde baden.
Na zoveel culturele-overload ;-) verdienen we een beach-weekend in Trinco(malee). Maar wat een cultuur-shock. Wij, die altijd “lang” gekleed zijn, komen aan op het strand, waar iedereen in bikini rondloopt of in mini-jurken. We zijn bijna geshockeerd. En zoveel “witten” !!! Maar hier is het duidelijk Asith (de Singali buurman van Isabelle, die ook zijn gekomen) die de vreemde eend in de bijt is. Enorm leuk weekend gespendeerd!
Na al dit zand-geweld zijn we klaar om de heiligste berg van Sri Lanka te beklimmen: Sri Pada (in het Engels Adam’s Peak, 2243 mtr). Deze berg ligt in Horton Plains, terug naar Kandy en omgeving. Een lange travelday -> 6.45AM bus naar Kandy, namiddag trein naar Hatton, en dan nog eens taxi naar Delhousie (10.15PM), pffff. Er zijn verschillende legende’s over deze berg, die belangrijk is voor alle religies. Sri Pada betekent ‘Heilige voetafdruk’. De moslims geloven dat Adam op deze plek de aarde heeft betreden (na Eden) en duizend jaar zijn lot heeft beweend. De ‘voetafdruk’ op de top kan echter ook van Boeddha, Shiva of de apostel Thomas zijn. We slapen een kleine drie uur, om “fris en monter” de klim van 4800 treden te beginnen. Maar de beloning van een prachtig licht- en schaduwspel door de zonsopgang drijft ons naar boven. Jammer genoeg zitten wij in de (regen)wolken en zien we dus niets van een lichtspel. We proberen ons dan maar te verwarmen in slaapzak/ fleece denken, aan een tasje thee tot de tempel (top) opengaat. We zijn wel de eersten die dag om de bel te luiden. Traditie wil dat je de bel een aantal keer luidt, zoveel als je Sri Pada hebt bedwongen en tegelijk een wens doet. Duizelingwekkend is de afdaling, bedenkend dat we deze klim in de holst van de nacht (enkel een klein beetje licht van een pillamp), gegidst door “a burrowed dog”, hebben gedaan. Onze terugweg duurde veel langer dan de heenweg, gewoon omdat we nu wel af en toe kunnen genieten van de uitzichten op de andere bergen, de theeplantages, ….
De volgende dag weer een lange traveldag – eerste bus om 6AM om rond 3.30PM in Tissa(maharama) aan te komen. Hier zullen we de volgende ochtend een safari in het Yala (Ruhunu) National Park doen (Zuid-Oostkust). Een greep uit de dieren die we hebben gezien: mangoest, krokodil, kariboe; ibis, waterbuffel, het luipaard, olifant, wilde zwijnen, de changeable hawk-eagle, …. Gewoon ongelooflijk om met de jeep rond te rijden en deze “interactieve” tour te doen, want ja, ook wij konden sommige dieren spotten, waarna onze (skilled!) driver de beste fotospot opzocht. De apen en straathonden kunnen uiteraard ook niet ontbreken, maar die zien we intussen nog amper, wegens overvloed in gans Sri Lanka.
Vanuit de bus de beroemde paalvissers in Kogalle gezien – jipie – op weg naar Galle. Een kuststad in het Zuid-Westen van het eiland. We voelen ons hier vervreemd van Sri Lanka, het oude gedeelte lijkt op een “echte” stad (Europees), maar dan dood-rustig … hoe anders dan de Singali-steden: gebouwtjes met max 1 verdieping, met grote reclameborden, geen voetpaden, veel tuktuks (driewieler taxi’s), auto’s, kleurige bussen, fieters en voetgangers die op de weg krioelen. Ik had graag nog wat meer van Galle willen genieten, maar omwille van Visa-perikelen moet ik vervroegd terugkeren naar de hoofdstad, Colombo.
Ons laatste weekend in Colombo is een “eventfull” weekend met afscheid nemen, pannekoeken op z’n Singali, de enige non-spicy (en dus mega lekkere!) dal, … Onze reis rond Sri Lanka zit erop ☹
Dat vraagt om travel poetry (by Katia):
The sun is high
The sea is far
I’m sweating like a horse

Thanks to Katia and Winke!!!!! And also to Isabelle, Asith, Meera, Thomas, Shehana, Edward, Eroy, ….