Zien eten, doet eten

Dat is toch een gezegde in het nederlands. En ik geloof dat ook echt! In het collectors cafe (cafeteria van het museum of Queensland) bestellen mensen vaak hun portie frietjes op basis van de voorgaande persoon. Zo heb je plots allemaal kleine frietjesbakken, en daarna weer een hele resem grote frietjesbakken. 
Maar misschien moet ik even mijn huidige situatie schetsen, want voor mij lijkt dat al zo vanzelfsprekend, maar mijn laatste blog tekst is alweer van even geleden. Ik woon dus in Brisbane, waar tot nu toe de endless summer heerste - behalve sinds "een dag of twee" - er passeert nu net een tropische storm. En dat mag je wel letterlijk nemen: regenvlagen en hevige rukwinden, zonder dat het echt afkoelt (nog steeds 27 of meer graden). Maar dus geen weer om je hond door te sturen ... Maar ik hoor net op stubru dat het bij jullie ook stormt, alleen is het daar een dikke 25 graden koeler. 
Eind November/ begin December heb ik mijn RSA course en barista course gevolgd. Of ik ben gewoon erg lucky of ik kan mijzelf erg goed verkopen, of ik verdienen het gewoon even, maar mijn zoektocht naar een job in de horeca is een klein succesverhaal... Al zeg ik het zelf. Vanaf mijn eerste dag zoeken had ik al twee trials, de eerste verliep niet echt goed, maar in het tweede restaurant, Moda, konden ze mijn hulp wel gebruiken. Dus heb ik hen bijgestaan in de drukke kerst periode. De chef is een Spanjaard, Javier, de manager een Fransman, François; dus ja een leuk allegaartje van nationaliteiten. Doe daar een Nieuw Zeelander, Pool, Bosnische (hier wel opgegroeid), Japanse en Franse (die na 8 jaar Londen nog steeds een thick French accent heeft) bij als waiting staff. In de keuken voornamelijk australiers en een Nederlandse en Spaanse jongen. Ik denk dat dit een perfecte weerspiegeling is van hoe de australische cultuur, populatie er uitziet. Het restaurant is nogal "fancy" en chic. Nog steeds struggle ik met het zwieren, dragen van drie, hete, mooi gedresseerde borden. Maar gelukkig zijn ze erg begripvol in Moda. 
Vanaf mijn eerste drukke week in het restaurant mocht ik nog een trial gaan doen in het collectors cafe (zie hier boven). Deze verliep ook erg goed en ze hebben mij ingepland in het rooster vanaf de daaropvolgende week. Jaja, je leest het goed, ik heb een week dubbele shiften gedraaid. Potverdekke, dat was niet evident. Den horeca is een sector apart waar je lijf toch wel moet aan wennen. Ondertussen kan ik mijn shiften doen zonder rugpijn of voetenzeer. Maar ik heb dan ook sinds een week mijzelf verwend en nieuwe werkschoenen gekocht, waar mijn steunzolen in passen :-) - mijn vorige schoenen had ik overhaast moeten kopen, $ 8, dus ja, veel qualiteit kan je daarvoor niet verwachten.
In het cafe (cafeteria) is het principe van semi self service, behalve voor het warme gedeelte (chips, fish and chips, calamari and chips, nuggets, hot dogs, burgers, ...). Verder hebben we nog keuze tussen sandwiches, sushi, salades, fruit, yoghurt, pie's, sausage rolls en een ander kabinet met ham and cheese croissants, filo's, tortilla's, wraps, gourmet broden of een zoet hapje (denk aan caramel slice, cherry ripe, jaffa, apple crumble, tuxedo slice, carrot cake, mango cheese cake, brownie, donuts, cupcakes). Dus ja, veel keuze. Maar we zijn een cafe en dat wordt hier op zn Frans geinterpreteerd, dus koffie's! In het begin was ik erg verbaasd als mensen een witte koffie bestellen, nu weet ik al beter - ze willen dan een flat white (een shot of coffee, met melk en ongeveer 1 à 2 cm frothed milk on top. De kunst is ook altijd een mooie tekening in de crema te maken... Daar hechten ze hier veel belang aan! Het grappige is dat ik nog geen een koffie heb moeten maken. We hebben verschillende stations waaraan je werkt en ik heb al ongeveer overal gestaan, behalve als barista. Welke stations hebben we? We hebben drie kassapunten, een Bain Marie punt, een food (zoet gedeelte, filo's en gourmet breads die getoast worden en ijsdranken as milkshakes, ice coffee of ice chocolate) en het barista gedeelte. De laatste week is een van de twee blenders stuk gegaan, dus moeten we ons behelpen met een enkele blender. Niet praktisch als je bedenkt dat het schoolholidays zijn en we dus elke dag "gesmasht" worden. Ik kan niet inschatten hoeveel mensen per dag we serveren, maar we hebben dagen dat we een $ 10.000 draaien, wat toch al een redelijk bedrag is (koffie is $4)! 
Voorts heb ik de backpackers verlaten. Sedert een twee weken woon ik in een shared accommodation, waar ik mijn eigen kamer op de bovenverdieping heb. Leuk! Ik heb mijn speciale fotokalender uiteraard naast me op het nachtkastje staan en heb sinds kort ooit enkele kaartjes aan de muur gehangen. Dat maakt het toch net iets gezelliger. En de voorbije week had ik fleurige, zonnige gerbera's op m'n nachtkasje as well. 
Het huis heeft een boven- en benedenverdieping. Boven zijn er vier kamers, waarvan drie bezet momenteel. Jerry een schot (of ier, nu twijfel ik plots) en Nico uit Hongarije. Nico woont reeds zes jaar in Australia is een chef. Jerry woont ook al verscheidene jaren in Australie. Beneden wonen Christobal, een Spanjaard die als keukenhulp in Moda werkte, matt uit polen, Fernando ook uit Spanje, een meisje die ik nog maar vluchtig gezien heb en ons spaans/ braziliaans koppel Miguel en Beatrice. Een interview zoals in auberge espagnol heb ik niet moeten doen, maar ik hou wel van die verschillende culturen. Iedereen heeft zijn eigen background en accent, maar we spreken allen "dezelfde" taal. 
Gisteren was het Australia Day ! Jammer genoeg heb ik niet echt kunnen vieren. Ik moest 's avonds werken en de storm helpt natuurlijk niet. In het restaurant werd een verjaardagsdinner georganiseerd en mensen werden bijna weggeblazen of natgeregend bij aankomst en vertrek. Zelfs tijdens dinner kon de wind de regen tot bij de mensen blazen, Tja, een afdak is er wel, maar niet volledig met zijmuren - normaal niet nodig. Vandaag waarschuwen we op tv voor de tornado/ storm, maar met mij gaat het dus nog allemaal goed he. Nog niet ongerust worden!!! :-). 
Ik ga ook nog proberen om via de post een mailbox te krijgen, zodat post ontvangen makkelijker kan verlopen. Maar ... Wie iets wil opsturen, ons moeke en vake en onze win komen mij over een dikke maand bezoeken :-) !!!! Dus, dat is ook nog een optie. Ik hou jullie in ieder geval op de hoogte van m'n Australian adventures.